De heenreis
Blijf op de hoogte en volg Anna
02 September 2012 | Hongarije, Budapest XI. kerület
Lieve mensen, hier een moe blogbeginnetje van mij, want wat een dag heb ik achter de rug om dit te kunnen schrijven!
Vanochtend vertrok ik met Ron, mijn vriend, uit Amsterdam richting Zeist. Na een kopje koffie bij mijn moeder vertrokken we, inclusief mijn vader, richting Eindhoven Airport. Tot voor zover ging alles goed. De koffer was bij het inchecken 0.9 kilo te zwaar, maar blijkbaar was dat geen probleem, want de dame achter de balie zei er niets van. Dus, na een laatste kopje koffie met mijn ouders en Ron (en tussendoor het kennismaken met de ouders van Thomas en Remco), ging ik vol goede moed naar de security-balie. En daar bleek mijn handbagage 1 kilo te zwaar... en dat terwijl ik 'm thuis toch echt goed gewogen had! In de tas zaten mijn schoolboeken + -tas en mijn laptop, die moesten dus echt wel mee... Dus ging het boek tussen mijn rokje en m'n shirt, de wollen sjaal om m'n middel, de zonnebril op... moet er leuk hebben uitgezien. Gelukkig vond de mevrouw het toen wel goed en dus zwaaide ik nog één laatste keer naar Ron en mijn ouders en liep toen gauw door naar de douane.
Bij de douane moest ik, natuurlijk, mijn veterlaarsjes uitdoen. Heel fijn, want bij die schoenen kost het altijd 5 minuten om ze weer vast te veteren...
De vlucht zelf ging heel goed en snel: we waren wel een kwartier 'te vroeg' geland! Bij het naar buiten gaan merkten we gelijk het landklimaat op: het was er echt ontzettend warm. En daar sta je dan, met je lange mouwen en je legging aan. Naja, zonnebril op, en lopen maar! Op naar de band, koffer halen, vliegveld af, busje zoeken, busje in, en afgezet worden op locatie voor de deur. Of dat was de bedoeling, want blijkbaar wist de buschauffeur niet dat mijn precieze locatie 2 straten verder was, maar eer dat ik dat gevraagd had aan een man daar, was het busje natuurlijk allang weg. Dus moest ik lopen met mijn 11 (...) kilo handbagage en mijn 20.9 kilo koffer...
Eenmaal aangekomen was er een tolk (een meisje dat toevallig in de ruimte was) nodig om mij mijn kamer toe te wijzen. Nadat ik die gevonden had, wilde ik internet op mijn laptop regelen, want ik zou met Thomas en Remco skypen om te gaan eten in de stad. Bovendien zitten er in Nederland behoorlijk wat mensen die wilden weten waar ik zat, en of ik er überhaupt zat, en hoe dan, en, en...
...maar het internet deed het niet. En de IT-jongen van het huis op de 8e verdieping (ik heb de 1e) bleek niet thuis. En de security-guy (David geloof ik) bij de receptie beneden bleek ook geen oplossing te hebben.
Gelukkig, zo werd mij verteld, kwam de IT-jongen er aan. Ik ging op het bankje zitten en wachtte. Na zo'n 10 minuten was hij er, en gingen we weer naar boven. Daar bleek het hem niet te lukken om het internet aan de praat te krijgen. Hij belde iemand en die zou iets regelen waardoor het wél zou lukken, en in de tussentijd zou hij mij laten zien waar je op een zondagavond kon pinnen.
Vervolgens had hij mij verteld hoe ik bij een supermarkt kon komen, waar ik op zondag wat boodschapjes zou kunnen doen. Toen hij, wanneer ik terugkwam, vroeg of ik het gevonden had, antwoordde ik: "Ja hoor, maar hij was dicht, en ik vond er nog een, maar die was ook dicht. En daarna vond ik er nog een, en die was óók dicht, en die daarna was open, maar helaas wat duur." Toch heb ik daar maar wat gekocht, want ik had die dag 2 witte bolletjes met kaas en rode pesto (aanrader trouwens) op. Bij thuiskomst dumpte ik alles in de koelkast en ging op zoek naar de jongen, wiens naam geloof ik Eivar is (ofzo... :S ...schaam...). Hij probeerde weer het internet te fixen, maar weer deed hij niks. Hij nam mijn laptop even mee. Ik ruimde de rest van mijn zooi op en heb een kwartier naar het plafond gestaard geloof ik. Uiteindelijk werd er op mijn deur geklopt en gelukkig, hij deed het!
Daarna heb ik nog:
skypeaangedaangeskyptmetronenlaterthomasenremcovervolgensmijnmailgechecktenfacebookbekekeneenblogaangemaaktmetmijntantegeskyptendebloggeschreven.
En nu is het goed geweest. Welterusten!
Vanochtend vertrok ik met Ron, mijn vriend, uit Amsterdam richting Zeist. Na een kopje koffie bij mijn moeder vertrokken we, inclusief mijn vader, richting Eindhoven Airport. Tot voor zover ging alles goed. De koffer was bij het inchecken 0.9 kilo te zwaar, maar blijkbaar was dat geen probleem, want de dame achter de balie zei er niets van. Dus, na een laatste kopje koffie met mijn ouders en Ron (en tussendoor het kennismaken met de ouders van Thomas en Remco), ging ik vol goede moed naar de security-balie. En daar bleek mijn handbagage 1 kilo te zwaar... en dat terwijl ik 'm thuis toch echt goed gewogen had! In de tas zaten mijn schoolboeken + -tas en mijn laptop, die moesten dus echt wel mee... Dus ging het boek tussen mijn rokje en m'n shirt, de wollen sjaal om m'n middel, de zonnebril op... moet er leuk hebben uitgezien. Gelukkig vond de mevrouw het toen wel goed en dus zwaaide ik nog één laatste keer naar Ron en mijn ouders en liep toen gauw door naar de douane.
Bij de douane moest ik, natuurlijk, mijn veterlaarsjes uitdoen. Heel fijn, want bij die schoenen kost het altijd 5 minuten om ze weer vast te veteren...
De vlucht zelf ging heel goed en snel: we waren wel een kwartier 'te vroeg' geland! Bij het naar buiten gaan merkten we gelijk het landklimaat op: het was er echt ontzettend warm. En daar sta je dan, met je lange mouwen en je legging aan. Naja, zonnebril op, en lopen maar! Op naar de band, koffer halen, vliegveld af, busje zoeken, busje in, en afgezet worden op locatie voor de deur. Of dat was de bedoeling, want blijkbaar wist de buschauffeur niet dat mijn precieze locatie 2 straten verder was, maar eer dat ik dat gevraagd had aan een man daar, was het busje natuurlijk allang weg. Dus moest ik lopen met mijn 11 (...) kilo handbagage en mijn 20.9 kilo koffer...
Eenmaal aangekomen was er een tolk (een meisje dat toevallig in de ruimte was) nodig om mij mijn kamer toe te wijzen. Nadat ik die gevonden had, wilde ik internet op mijn laptop regelen, want ik zou met Thomas en Remco skypen om te gaan eten in de stad. Bovendien zitten er in Nederland behoorlijk wat mensen die wilden weten waar ik zat, en of ik er überhaupt zat, en hoe dan, en, en...
...maar het internet deed het niet. En de IT-jongen van het huis op de 8e verdieping (ik heb de 1e) bleek niet thuis. En de security-guy (David geloof ik) bij de receptie beneden bleek ook geen oplossing te hebben.
Gelukkig, zo werd mij verteld, kwam de IT-jongen er aan. Ik ging op het bankje zitten en wachtte. Na zo'n 10 minuten was hij er, en gingen we weer naar boven. Daar bleek het hem niet te lukken om het internet aan de praat te krijgen. Hij belde iemand en die zou iets regelen waardoor het wél zou lukken, en in de tussentijd zou hij mij laten zien waar je op een zondagavond kon pinnen.
Vervolgens had hij mij verteld hoe ik bij een supermarkt kon komen, waar ik op zondag wat boodschapjes zou kunnen doen. Toen hij, wanneer ik terugkwam, vroeg of ik het gevonden had, antwoordde ik: "Ja hoor, maar hij was dicht, en ik vond er nog een, maar die was ook dicht. En daarna vond ik er nog een, en die was óók dicht, en die daarna was open, maar helaas wat duur." Toch heb ik daar maar wat gekocht, want ik had die dag 2 witte bolletjes met kaas en rode pesto (aanrader trouwens) op. Bij thuiskomst dumpte ik alles in de koelkast en ging op zoek naar de jongen, wiens naam geloof ik Eivar is (ofzo... :S ...schaam...). Hij probeerde weer het internet te fixen, maar weer deed hij niks. Hij nam mijn laptop even mee. Ik ruimde de rest van mijn zooi op en heb een kwartier naar het plafond gestaard geloof ik. Uiteindelijk werd er op mijn deur geklopt en gelukkig, hij deed het!
Daarna heb ik nog:
skypeaangedaangeskyptmetronenlaterthomasenremcovervolgensmijnmailgechecktenfacebookbekekeneenblogaangemaaktmetmijntantegeskyptendebloggeschreven.
En nu is het goed geweest. Welterusten!
-
02 September 2012 - 23:09
Mam:
Ben trots op je! Slaap lekker, kus, x Mam -
02 September 2012 - 23:24
Wendy:
Hee Anna! Tjee, wat een dag! Haha, ik moest er wel een beetje om lachen, want dat kan alleen jou overkomen! Gelukkig is alles nu geregeld! Ben benieuwd naar je verdere avonturen! Hou ons op de hoogte! Xxx Wendy -
02 September 2012 - 23:59
Anna Melse:
Ghehe, inderdaad Wendy, dat dacht ik dus oo XD
Truste! -
03 September 2012 - 00:02
Pap:
Nah liefje, goed gedaan hoor!
Trots op je dat je de eerste hindernissen zo hebt opgelost/gevangen ;-)
In ieder geval (denk ik) slaap je nu en da's goed, geniet komende week van je vrije tijd en verken de stad met z'n 3en, ergens halverwege de Donau en het Plein der Helden (oid ...) is een straat die (in 2006 tenminste) het uitgaanscentrum was van Boeda, nou is de Pest ;-D dat ik de straatnaam niet meer weet maar dat ga je wel vinden....
Heel veel plezier daar, Pap. -
03 September 2012 - 09:06
Renske A.:
Klinkt leuk Anna! Geniet ervan! -
03 September 2012 - 10:27
Ron:
Het avontuur is nu echt begonnen :)
Gelukkig is alles uiteindelijk op z'n pootjes terecht gekomen en heb je een mooie verblijfplaats!
Heeeeeeele dikke kus! -
05 September 2012 - 15:02
Pepijn M:
klinkt goed zusie, typisch weer iets voor jou om alle supermarkten te vinden waar je niks (op zondag dan) aan hebt ;) ik hoorde dat je deze week nog lekker vrij bent, geniet er dus maar lekker van!
hou ons op de hoogte, groetjes jouw brotha -
15 September 2012 - 22:47
Fabio:
Haha, leuk altijd de douane zeker met bagage voor 3 maanden aan je staart:-p
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
