Pannen, nachtbussen en koffiefilters

Maandag stond ik op om in de stad af te spreken met Thomas en Remco. Vol goede moed ging ik naar de locatie. Ik was zelfs te vroeg, en luisterde een tijd naar m'n muziek terwijl ik wachtte. Naarmate de afgesproken tijd naderde, begon ik me toch zorgen te maken, maar toen Remco belde dat zij op de locatie waren, wist ik dat er iets in de communicatie verkeerd was gegaan. Na veel bellen en smsen (waardoor ik geen beltegoed meer had) spraken we ergens anders af; en een uur later dan afgesproken waren we dan toch bij elkaar. Samen met een ander meisje van de Marnix Academie, die daar ook studeert, hebben we toen nog lekker gechilled aan een vijver, die volgens haar een kunstwerk is omdat de kunstenaar vond dat mensen te weinig chillden. ;)
Toen ik thuiskwam, wilde ik graag eten. Maar daar had ik een pan voor nodig, en dus besloot ik dat ik er een ging vinden. Ik vroeg aan 'locals' en mensen in mijn dormitory waar zij dachten dat ik er een zou vinden. Verscheidene mensen wezen naar één bepaalde plek, maar die zou, eer dat ik daar zou aan komen, allang weer dicht zijn. Dus probeerde ik een andere plek, die nog wel tot 8 uur open zou zijn. Ik heb daar 5 minuten voor sluitingstijd nog wat plastic borden, bestek, afdroogdoeken enz. gevonden, maar natuurlijk geen pan... Bovendien weet blijkbaar geen enkele Hongaar, ook geen jonge Engelssprekende Hongaren, wat een 'pan' is. Ik heb er uiteindelijk maar 1 getekend, in m'n schrift... >.< Bij thuiskomst wilde een student daar mij wel helpen, en na even weggeweest te zijn kwam hij terug met een pan, zout en peper. Perfect! Als het maar voor 10 uur weer terug zou zijn. Ik stapte in de lift met mijn armen vol. Twee Hongaarse studenten (op het moment zit het in mijn dormitory vooral vol met Hongaren) deden de deur voor me open en wilden wel op het knopje van de 1e verdieping drukken. Ze vroegen me waar ik vandaan kwam en ik antwoordde natuurlijk Nederland, waarop het meisje dat achter hen stond reageerde: No way, me too! Ik was zo blij na deze twee 'eventfulle' dagen een Nederlandse stem te horen, dat ik haar letterlijk een knuffel gaf. Ze bleek ook nog eens aan de andere kant van de 'huiskamer' in een andere dubbele kamer te zitten en dus mijn buurmeisje te zijn.

De dag daarna zijn we 's ochtends naar de plek gegaan waar we waarschijnlijk wel een pan konden kopen, nog voor dat ik naar de universiteit zou gaan om me in te schrijven. Het was inderdaad erg ver, maar éíndelijk vonden we het. Ik moest ook nog wat andere dingen hebben, want in het huisje was werkelijk helemaal niks. Nadat we klaar waren liepen we terug vroeg ik om de tijd, die ik helemaal kwijt was. Hanna (want zo heet ze) antwoordde met 'twintig over 12'. Eén uur moest ik op Ferenciek Square zijn, waar de studentengroep die ook moesten inschrijven zouden samenkomen. Zij wisten het adres. Ik niet.
Ik heb nog nooit zou hard gesnelwandeld, en nog nooit zo lang achter elkaar! Ik kwam in de dorm. aan, dropte m'n spullen op m'n bed en rende de dorm weer uit, op naar de bus. Ik heb het gehaald.

Woensdag kreeg ik een keelontsteking; ik heb die dag dan ook niks meer gedaan.

Donderdag was er de Budapest-Hunting, wat inhield dat we in groepjes door de stad hebben gelopen, plekken niet konden vinden waar we uiteindelijk wél weer aankwamen en opdrachten moesten doen. Het duurde lang, was erg gezellig en zeer vermoeiend ;) We zijn geëindigd dicht bij mijn dorm en met een kleiner groepje hebben we eerst koffie en thee gedronken bij een café'tje. Daarna hebben we avondgegeten in het 'restaurantje' in mijn dorm, omdat je daar voor best heel goedkoop kunt eten, en ook nog eens goede kwaliteit (helaas geen vis en weinig vega). 's Avonds was het introductiefeest op het Margrit-Sziget, wat erg tof was. Ik heb ontzettend lekker gedanst, ook omdat er een Hongaar was die kon stijldansen. Ik heb dus gestijldanst op discomuziek.
Vervolgens ging ik om 3 uur 's nachts met wat mensen weer terug, want we waren erg moe van de dag. Zij moesten echter naar Buda, en ik woon in Pest, dus zij zeiden dag tegen mij toen ik uit de tram stapte. Ze hadden me verteld met welke bus we heen waren gekomen, en dus vroeg ik aan omstanders of zij wisten waar de nachtbussen waren. NIEMAND wist het! Eén persoon dacht te weten dat er een paar straten verderop, op Oktogon, nachtbussen waren; dus probeerde ik dat maar. Ook daar wist niemand mij te vertellen waar de bussen waren.
Het was 5 uur toen ik thuis kwam.

Ik heb de volgende dag weinig gedaan. Ik had echter nog steeds geen koffie, omdat geen enkele supermarkt hier koffiefilters verkoopt! Je zou toch denken dat als je FILTER-KOFFIE verkoopt, je ook KOFFIE-FILTERs verkoopt, maar blijkbaar is dat mijn Hollandse logica. En ik en geen koffie gaan niet samen, dat weet iedereen, dus ik was al dagen op zoek naar koffiefilters: ik had zelfs standaard het oude doosje uit Nederland bij me, want ik had wel geleerd van m'n pannenavontuur. Uiteindelijk vond ik er dan toch een, 10 straten verderop, in een zeer grote supermarkt. Volgens mij moeten ze binnenlopen daar met het geld, als je de enige bent die KOFFIEFILTERS verkoopt.
Overigens verkochten ze alleen de grootste maat, en mijn kleine koffieapparaatje is voor 2 kopjes ik heb geen schaar = ik ben heel handig geworden in vouwen en scheuren ;)

Zaterdag was er een sightseeing-tour, waarbij je kon kiezen uit drie zaken: het parlement, Heroes' Square met Andrássy Út (waar ik dus donderdagavond heb gelopen; die was dus al uitgesloten. Ik kan even geen Andrássy Út meer zien, haha) en een kasteel. Dat trok mijn aandacht, dus ik koos die groep. Het was een uitstekende keuze! Nog niet alle foto's staan erop, omdat sommige foto's door anderen gemaakt zijn en ik die nog niet ontvangen heb. Blijf mijn blog checken voor updates ;) De avond zou sluiten met een picknick in het Varosliget, het City Park waar ik tegenaan woon! Het was erg gezellig, en ik ging daarna nog naar een avond met Gypsy Music waar ik voor uitgenodigd was via de Facebookpagina voor Erasmusstudenten. Ik had alles voor de hele dag uitgestippeld: precies welke metro eerst, welke straat dan inlopen, enzovoorts. Alleen de laatste straat had ik niet zo goed gedefiniëerd, waardoor ik aan het einde ervan er achter kwam dat ik aan het verkeerde eind stond...
De muziek was erg goed, de mensen erg gezellig!

Ikhebeencdgekocht2gratisbierjtesontvangenwaarvaneenvaneenjongendielaterinhetengelsegesprekeenbelgbleekeenleukeclubontdektonbedenkbaarveelverschillendemensenuitidiootveelverrelandenontmoetnieuwevriendengemaaktdenachtbusnaarhuisgevondeninmnbedgeploftenvamorgenziekwakkergeworden.

En morgen m'n eerste dag studie! Bye ^-^